Tras o pase no CGAI fixemos algúns comentarios sobre a sesión

Sobre a sesión en xeral:

-“As películas eran moi cortas, pero para aprender estaban ben”. (Joel David)

-“O meu sono é ser director de cine, por iso poder estar aquí  hoxe é unha pasada”. (Pablo Chantrero)

Sobre Daguerrotipos, de Agnès Varda:

- “Gustoume como decían os personaxes que viñeran a esa rúa a traballar”. (Manuel Sobral)

Sobre A colchoneira, de Alain Cavalier:

- “O fragmento da colchonera foi moi interesante e tiña varios planos. Cando ensinaron as mans da señora, impresioneime moito, porque non sabía que os dedos se deformaran tanto ao facer colchóns. O cineasta elixiu moi ben o documental”. (Xulia García)

- “A min gustoume cando ensinaron as mans, sentín pena pola señora”. (Laura Moreira)

- “O plano das mans quedou ben, porque ensinaba o que facía tódolos días, e quedáronlle así as mans deformadas”. (Manuel Sobral)

- “É fermoso ver como o director gravou a unha muller cun traballo tan vello, e ensinando as súas mans”. (Pablo Chantrero).

Sobre Mariya, de Alexander Sokurov:

-“Gústame a luz que hai e tamén o son, porque parece que hai unha mosca voando arredor da botella”. (Manuel Sobral)

Sobre Perfís Campesiños: a vida moderna, de Raymond Depardon:

- “Gústame como se gravou en travelling”. (Manuel Sobral)

- “Neste fragmento fixeron travelling, e gustoume moito”. (Xulia García)

- “O que máis me gustou foi que conseguiu meter todo nun só plano, e porque a min gústanme máis os travellings”. (Nacho Xesteira)

Sobre Glass, de Bert Haanstra:

-“Gustoume porque tiña sonidos de instrumentos e os mezclaba coa propia película”. (Nacho Xesteira)

-“Foi o que máis me gustou porque vai sobre como se fai o cristal”. (Laura Moreira)

-“Interesoume polo esforzo que facían os humanos en comparación coas máquinas, pero ao chegar as máquinas seguramente moitos traballadores quedaron sen traballo”. (Nicole Pichel)

-“Gustoume porque facía risa cando sopraban. Ademáis, facían moi ben as formas dos cristais”. (Pedro Solla)

-“Pareceume bonito que Bert Haanstra quixera gravar como realizar ese traballo tan extrano”. (Pablo Chantrero)